مقاله‌های مرتبط
#شاید_دیگران_از_آسمان_میاید!
سیدعلی شجاعی
یگانه یعقوب نژاد
بیش از دماغ و لب کبود ، متورم و سرمازده دخترک بدون چشم جلد کتاب این عنوان کتاب است که در نگاه نخست عجیب می نماید! یعنی اشتباه چاپی است؟ اینقدر فاحش؟ «دیگران» مگر فعل جمع نمی طلبد؟ نکند اسم خاص است. چرا جمله خبری محتمل ؟
خب به قدر کفایت انگیزه ایجاد می شود برای باز کردن کتاب.
تصویر صفحه اول نفس گیر است_بانوی شب با زلفهایی ستاره اندود_ و بعد از چند سوال جمله خبری مهم آغازین کتاب:
باورتان نمی شود! اینجا وقتی هوا سرد است، مردم از جیبهای همدیگر استفاده می کنند …
فکرش را بکنید در صبح یا غروبی سرد و زمستانی می خواهید دست در جیبتان کنید اما دست یکی دیگر در جیب شماست!
شاید تعجب کنید و شاید مجبور شوید شما هم دست در جیب دیگری کنید تا گرم شوید و او هم دست در جیب دیگری و همینطور تا بینهایت.
و نتیجه این فرایند جالب و متنوع جیبی این است: همه به هزار دلیل چیزهایشان گم می شود.
سالهاست مردم به هم اعتراض می کنند. معترض به اینکه چرا دستت در جیب من است !؟
با این همه اعتراض چه باید کرد؟ جیب ها را بدوزیم؟ لباس ها را بدون جیب درست کنیم؟موقع سرما از خانه بیرون نیاییم؟ جیب قفل دار؟ اصلا بهش فکر نکنیم و برویم سراغ ادامه زندگی؟
یک روز صبح بچه ها می روند سراغ بزرگترها تا بفهمند دلیل این همه اعتراضات دست در جیبی چیست؟ پاسخ: چرا من؟ تقصیر «دیگران» است! و اینگونه بچه ها با مفهوم «دیگران» آشنا می شوند. حالا باید دنبالش بگردند تا «دیگران» را پیدا کنند! از هرکسی می پرسند جایی را نشان می دهد که خودش انجا نیست!
بچه ها خسته و کلافه می شوند «دیگران» را نمی یابند ، نکند اصلا وجود ندارد.
بلاخره یکی از بچه ها بلند می شود و می گوید من «دیگران» هستم و دستش را در جیب خودش فرو می کند. بچه ها می خندند و بر می خیزند دستشان را در جیب خود فرو می کنندو از فردا به همه می گوییم ما «دیگران» هستیم. دیگرانی که دستشان در جیب خودشان است…
#مفاهیم اصلی
من و دیگری
مسئولیت
حق
انتخاب
کنش و واکنش
#تکنیک های اصلی :
گفتگو
پرسشگری به شیوه مصاحبه
کشف حقیقت
بسط تجربه
اعتراض مدنی به جای غرغر
یافتن راه حل
خودنگری
خوداصلاحی
پذیرش مسئولیت شخصی
قیاس و ارزیابی
بعد از مدتها کتابی تالیفی می خوانیم که هیچ کلمه ای در آن زیادی نمی کند ، جمله ها سر جای خود نشسته اند. مفهوم ها منسجم و تکنیک ها کارا هستند.
آخ از تصویر پردازی که با صورت های بزرگ و غلو آمیز نیمه تمام شروع می شود با چشمان خیره و خسته و مات ادامه می یابد و با جوشش نور از دل تاریکی در گردنبندی خورشیدی ، دستانی توانمند و منبع نور به آسمان سیاه شب زندگی می بخشد.
این کتاب هیچ قهرمانی ندارد . اما از قهرمانانه ترین قصه هایی است که برای کودکتان خواهید خواند. هیچ معجزه ای در کار نیست یک انتخاب و بعد یک کنش! همین .
زنجیره ای انسانی ، رویدادی دومینویی از بچه های خسته نه بزرگسالان غرغرو شروع می شود. زنده باد نویسنده و تصویرگر.
در تمام طول داستان یاد شهر دزدهای ایتالوکالوینو افتادم اما قصه پر غصه و آشنای سید علی شجاعی را دوست تر داشتم.
بدون شک ۵ امتیاز از ۵ ستاره نوش جان نویسنده ، تصویرگر و ناشر خواهد بود.
سحر سلطانی
