مقاله‌های مرتبط
#مومو
نوشته: #میشائیل_انده
ترجمه: #کتایون_سلطانی
نشر: افق
گروه سنی: +۱۲
عنوان لاتین: Momo/ Michael Ende
امتیاز کتابستان: پنج از پنج ستاره
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
مومو یک دختربچه است، تنها و فقیر. شاید هشت ساله باشد شاید هم دوازده ساله. در آمفی‌تئاتر قدیمی شهر بزرگ در انباری غارگونه تنها زندگی می‌کند.
هیچ کس نمی‌داند از کجا آمده؟ یا خانواده‌ای دارد یا نه؟
اما همه او را دوست دارند و برایش خوراکی و اسباب زندگی مهیا می‌کنند چون مومو یک قدرت شگفت انگیز دارد: زمان بسیار برای گوش دادن به مردم.
هر کسی درددلی دارد، افسرده و غمگین است یا حتا با همسایه‌اش دعوا دارد پیش مومو می‌آید و همه چیز را تعریف می‌کند به محض تمام شدن حرفش انگار پنجره‌هایی در مغزش باز می‌شوند و راه حل‌ها را کشف می‌کند.
مومو همیشه در سکوت گوش می‌دهد و جز چند کلمه که نشان از شنوندگی بی نظیرش است چیزی بر دهان نمی‌آورد. کودکان شهر به آمفی تئاتر می‌آیند تا در حضور مومو بازی کنند و هر روز یک بازی جدید ابداع می‌کنند.
جیجی و بپو دو رفیق آس و پاس اما وفادار مومو هستند یکی به عنوان راهنمای گردشگران داستانهای خیالی از تاریخ آمفی تئاتر می‌سازد و دیگری پیرمرد قوزی جاروکشی است.
همه چیز به خوبی پیش می‌رود تا اینکه عالیجنابان خاکستری با کیف و سیگار برگ از راه می‌رسند که دست به سرقتی بزرگ بزنند: زمان.
آنها به بهانه پس‌انداز در بانک ذخیره زمان به سراغ مردم رفته و عمر آنها را می دزدند. چطور؟ خیلی ساده. مردم هر کاری را سریع و به قصد فقط انجام دادن و تمام شدن انجام می‌دهند. مکث نمی کنند برای هم و‌حتا فرزندانشان وقت نمی گذارند همه عجله دارند و فرصت توجه به یکدیگر را ندارند.
#مفاهیم_اصلی
زمان/ عمر/ سرمایه
مدرن
سرعت
کمیت/ کیفیت
اصالت
تنهایی
مالکیت/ سرقت
#تکنیکهای_کاربردی
درک زیسته زمانی
در جهان بودگی
گوش دادن فعال
نظام نوین
هستی مندی زمانی -مکانی
میشاییل انده نویسنده قهار کودک و نوجوان تحت تاثیر فلسفه‌ی آلمانی از کانت تا هایدگر اصیل‌ترین دارایی وجودی بشر را در رمان مومو طرح می کند : مفهوم زمان
کانت معتقد بود برای فهم خود در این جهان باید سه رکن را هماهنگ با هم تربیت کنیم: حس (حواس پنجگانه)، تحلیل استعلایی که همان فاهمه است و دیالکتیک استعلایی که توان فلسفیدن و شناخت متعالی وجود بشری است.
برای رکن اول دو عنصر از بدو تولد تا مرگ به سان عینکی بر چشم ادراک، ما را همراهی می‌کنند: زمان و مکان.
که هر آنچه در قاب این عینک قرار گیرد برای ما قابل حس، فهم و دیالکتیک استعلایی می‌شود.
هایدگر اما معتقد بود فلاسفه از افلاطون تا امروز در ارائه مفهوم «وجود» موجودات به خطا رفته اند.
زیرا هستی و زمان در دازاین «در جهان بودن» اصالت می‌یابد و مابقی حواشی بر اصل هستی‌اند.
تعبیر پیچیده اما شگفت‌انگیز هایدگر از زمان در بینش میشاییل انده توسط شخصیت «استاد هورا» که تعین بخش زمان در زندگی انسانها و موجودات کره زمین است ولاک‌پشتش تبلور یافته و حضور و عملکرد عالیجنابان خاکستری هم تعابیر مکتب مدرنیسم است که سرعت، تولید، خدمات، کالای فست فودی و همانند سازی فردگرایانه و منفعت محور را برای انسانها تجویز نموده و از زیست آنها معنازدایی کرده است.
در رمان نوجوانان مومو با یک«هیاهو برای هیچ» در جهان امروز مواجه هستیم و تلاش برای نجات خود!
با اینکه مومو دختر کوچک در نقش ابرمرد نیچه ظاهر شده و جهان را نجات می‌دهد اما فرایند درک زمان، نسبیت و هم بودگی مشفقانه به سیستماتیک‌ترین شکل ممکن ترسیم می‌شود، فارغ از هر نوع ارزش‌گذاری اولویت‌بندی وجودی در این رمان طرح می‌شود: منِ امروز/ منِ فردا – مای امروز / مای فردا.
امتیاز من به ایده و پرداخت بسیار ظریف ادبی و فلسفی، ترجمه عالی خانم کتایون سلطانی و کیفیت فنی کتاب پنج ستاره درخشان است.
سحر سلطانی
